నాలుగేళ్ళ నిజ జీవితంలో... నలుగురు మధ్య తిరిగిన వేళలు....
నడి రేయి నాలుగింటి దాకా దూరవాణి లో ఊసులు... వలలు...కలలు...
నాలుగొందల మైళ్ళు తిరిగిన ఊర్లు... సముద్రపు అలలు...
ఇవ్వన్నీ... ఇవ్వన్నీ... ఆ సంద్రపు ఒడ్డున ఇసుకపై రాసిన... కథలు..
ఎప్పటి లానే... కరిగిపోయెను.. చెరిగిపోయెను... అలకలల తాకిడికి....:(
కళాశాలలో కొలువుల తలుపులు తెరిచెను...
కొత్త ఆశల మొలకలు చిగురించెను...
ఇరువురికి దక్కెను ప్రాంగణం...
కానీ నే చేరలేదు...నచ్చక పనితనం...
ఊసులు.. తరిగెను... మాటలు తగ్గెను...
నెలలు తిరగ్గా.... తాను మారెను...
నన్నెరుగక... తనకు ఏమవ్వన్ని..
తలపునై మిగిలా వలపులో ఓడి...:(
