జీవితంలో ఒక ఎడాది గడిచింది...
నూతనం అంటూ మరొకటి దాపురించింది..
యాభై రెండు వారాల్లో ఉన్నవి వరాలో..
వెనకేసుకునే ఆలోచనల పునాది రాళ్ళో...
గతం ఒక ఙ్ఞాపకం ఐతే...
అది నేను మర్చిపోవాలనుకుంటున్నా....
రేపు ఎలా ఉంటుందో..ఈరోజే తెల్సుకోవాలన్న
మానవ కుతూహలంకు కట్టుబానిసను కావాలనుకోను
ఈరోజు చేతిలో నిధి జారవిడుచుకుంటున్నానా? అని ఆందోళన..
నేడు నిన్నలా ఉంటే...విలువ ఉండదు...
నిన్నటికో..నేటికో ..రేపటికో...పోయేదేముంది?..
గిర్రున్న కాలప్రవాహంలో కొట్టుకుపోతాయి..
నన్నొక ఒడ్డుకు చేర్చి పోతే బాగున్ను...
సవాల్ల మధ్యో శవాల మధ్యో మనుగిడలేక మునిగిపోతానో..
సావాసం కోరే సజీవులను కలుసుకుంటానో..
ఏదిఏమైనా కొత్త ఒక వింతగా.. ఇది పాతబడే వరకు బతికేస్తా...
